Zelfs flirten met Amerikaanse wanbetalingen eist economische tol (2023)

Terwijl de onderhandelingen over de schuldlimiet in Washington voortduren en de datum waarop de Amerikaanse regering zou kunnen worden gedwongen om te stoppen met het betalen van sommige rekeningen dichterbij komt, hebben alle betrokkenen gewaarschuwd dat een dergelijke wanbetaling catastrofale gevolgen zou hebben.

Maar er is misschien geen standaard nodig om de Amerikaanse economie te schaden.

Zelfs als er voor het laatste moment een deal wordt gesloten, kan de lange onzekerheid de financieringskosten opdrijven en de toch al wankele financiële markten verder destabiliseren. Het zou kunnen leiden tot een terugval in investeringen en het inhuren door bedrijven wanneer de Amerikaanse economie al met verhoogde risico's op een recessie wordt geconfronteerd, en de financiering van projecten voor openbare werken kan belemmeren.

Meer in het algemeen zou de impasse het vertrouwen op de lange termijn in de stabiliteit van het Amerikaanse financiële systeem kunnen aantasten, met blijvende gevolgen.

Op dit moment vertonen beleggers weinig tekenen van alarm. Hoewel de markten vrijdag daalden nadat de Republikeinse leiders in het Congres een "pauze" van de onderhandelingen hadden afgekondigd, waren de dalingen bescheiden, wat suggereert dat handelaren erop wedden dat de partijen uiteindelijk tot een akkoord zullen komen - zoals altijd al eerder.

Maar het beleggerssentiment zou snel kunnen omslaan naarmate de zogenaamde X-date nadert, wanneer de Schatkist de rekeningen van de overheid niet langer kan betalen. Minister van Financiën Janet L. Yellen heeft gezegd dat de datum al op 1 juni zou kunnen komen. Eén ding is al aan de gang: aangezien beleggers bang zijn dat de federale overheid in gebreke zal blijven met schatkistobligaties die binnenkort aflopen, hebben zebegon hogere rentetarieven te eisenals compensatie voor groter risico.

Als investeerders het vertrouwen verliezen dat leiders in Washington de impasse zullen oplossen, zouden ze in paniek kunnen raken, zegt Robert Almeida, een wereldwijde investeringsstrateeg bij MFS Investment Management.

"Nu de stimulans wegebt, de groei vertraagt, zie je al die kleine minibrandjes", zei meneer Almeida. “Het maakt een toch al moeilijke situatie nog stressvoller. Als de kudde beweegt, heeft ze de neiging om heel snel en op een gewelddadige manier te bewegen.”

Dat is wat er gebeurde tijdens een patstelling van het schuldplafond in 2011.Analyses daarna bijna standaardtoonde aan dat de kelderende aandelenmarkt $ 2,4 biljoen aan gezinsvermogen verdampte, wat tijd kostte om weer op te bouwen, en de belastingbetaler miljarden kostte aan hogere rentebetalingen. Tegenwoordig is krediet duurder, staat de banksector al op zijn kop en begint een economische expansie eerder af te nemen dan te beginnen.

"2011 was een heel andere situatie - we waren in de herstelmodus van de wereldwijde financiële crisis", zegt Randall S. Kroszner, een econoom van de Universiteit van Chicago en voormalig functionaris van de Federal Reserve. “In de huidige situatie, waarin het banksysteem erg kwetsbaar is, neem je meer risico. Je stapelt breekbaarheid op breekbaarheid op.”

De montagespanning kan via een aantal kanalen problemen veroorzaken.

Stijgende rentetarieven op federale obligaties zullen doorsijpelen in de debetrentetarieven voor autoleningen, hypotheken en creditcards. Dat doet consumenten pijn, die meer schulden zijn aangegaan – en er langer over doen om die terug te betalen – omdat inflatie de kosten van levensonderhoud heeft verhoogd. Steeds urgentere krantenkoppen kunnen consumenten ertoe aanzetten hun aankopen terug te trekken, die ongeveer 70 procent van de economie aandrijven.

Hoewel het consumentenvertrouwen verslechtert, kan dat worden toegeschreven aan een aantal factoren, waaronder het recente faillissement van drie regionale banken. En tot nu toe lijkt het niet door te werken in de uitgaven, zegt Nancy Vanden Houten, senior econoom bij Oxford Economics.

"Ik denk dat dit allemaal zou kunnen veranderen," zei mevrouw Vanden Houten, "als we te dicht bij de X-date komen en er echte angst bestaat voor gemiste betalingen voor zaken als sociale zekerheid of rente op de schuld."

Zelfs als de markten kalm blijven, putten hogere financieringskosten de publieke middelen uit. Een analyse door het Rijksverantwoordingsbureaugeschatdat de patstelling van de schuldlimiet in 2011 de financieringskosten van de Schatkist alleen al in het fiscale jaar 2011 met $ 1,3 miljard verhoogde. Destijds bedroeg de federale schuld ongeveer 95 procent van het bruto binnenlands product van het land.Nu is dat 120 procent, wat betekent dat het aflossen van de schuld een stuk duurder kan worden.

"Het zal uiteindelijk middelen verdringen die kunnen worden besteed aan andere overheidsinvesteringen met hoge prioriteit", zegt Rachel Snyderman, een senior associate director van het Bipartisan Policy Center, een denktank in Washington. "Dat is waar we de kosten van brinkmanship zien."

Het onderbreken van de soepele werking van federale instellingen heeft de nationale en lokale overheden al hoofdpijn bezorgd. Velen geven obligaties uit met behulp van een U.S. Treasury-mechanisme dat bekend staat als het "Slugs-venster", datgesloten op 2 meien zal niet heropenen totdat de schuldlimiet is verhoogd. Openbare entiteiten die op die manier vaak geld inzamelen, moeten nu wachten, wat grote infrastructuurprojecten zou kunnen vertragen als het proces langer aansleept.

Er zijn ook subtielere effecten die de huidige confrontatie zouden kunnen overleven. De Verenigde Staten genieten doorgaans van lage financieringskosten omdat regeringen en andere instellingen hun vermogen liever in dollars en staatsobligaties houden, het enige financiële instrument waarvan wordt aangenomen dat het geen risico op wanbetaling inhoudt. In de loop van de tijd zijn die reserves begonnen te verschuiven naar andere valuta's, wat uiteindelijk van een ander land de favoriete haven voor grote contanten zou kunnen maken.

"Als je een centrale bankier bent, en je kijkt naar dit, en dit is een soort terugkerend drama, zou je kunnen zeggen: 'we houden van onze dollars, maar misschien is het tijd om meer euro's aan te houden'", zei Marcus Noland, uitvoerend vice-president van het Peterson Institute for International Economics. "De manier waarop ik dat 'Perils of Pauline' short-of-default-scenario zou omschrijven, is dat het dat proces gewoon een extra duwtje in de rug geeft."

Wanneer beginnen deze gevolgen echt op te lopen? In zekere zin alleen wanneer beleggers overgaan van het aannemen van een last-minute deal naar het anticiperen op een wanbetaling, een tijdstip dat vaag en onmogelijk te voorspellen is. Maar een kredietbeoordelaar zou die beslissing ook voor alle anderen kunnen nemen, zoals Standard & Poor's deed in 2011 – zelfs nadat er een deal was bereikt en de schuldlimiet was verhoogd – toen het de Amerikaanse schuld afwaardeerde van AAA naar AA+, waardoor aandelen in waarde daalden. duik.

Die beslissing was gebaseerd op de politieke rancune rond de onderhandelingen en op de enorme omvang van de federale schuld – die beide in het tussenliggende decennium enorm zijn gestegen.

Het is niet precies duidelijk wat er zou gebeuren als de X-date zonder deal zou verstrijken. De meeste experts zeggen dat het ministerie van Financiën rentebetalingen op de schuld zou blijven doen en in plaats daarvan andere verplichtingen zou uitstellen, zoals betalingen aan overheidscontractanten, veteranen of artsen die Medicaid-patiënten behandelen.

Dat zou voorkomen dat de overheid de schuld onmiddellijk in gebreke blijft, maar het zou ook het vertrouwen kunnen aantasten, de financiële markten doen wankelen en leiden tot een scherpe terugval in aanwervingen, investeringen en uitgaven.

"Dat zijn allemaal defaults, gewoon defaults voor verschillende groepen", zegt William G. Gale, een econoom bij de Brookings Institution. "Als ze dat veteranen of Medicaid-artsen kunnen aandoen, kunnen ze het uiteindelijk ook obligatiehouders aandoen."

Republikeinen hebben voorgesteld om een ​​verhoging van de schuldlimiet te koppelen aan scherpe bezuinigingen op de overheidsuitgaven. Ze hebben beloofd de ontvangers van de sociale zekerheid, de uitgaven van het Pentagon en de uitkeringen voor veteranen te sparen. Maar die vergelijking zouforse bezuinigingen vereisenin andere programma's - zoals huisvesting, opruimen van giftig afval, luchtverkeersleiding, kankeronderzoek en andere categorieën die economisch belangrijk zijn.

De wet op de begrotingscontrole van 2011, die het resultaat was van de patstelling van dat jaar, leidde tot een decennium van limieten dieprogressieven hebben kritiek geuitom te voorkomen dat de federale regering reageert op nieuwe behoeften en crises.

De economische turbulentie als gevolg van de impasse over het schuldenplafond komt doordat beleidsmakers van de Federal Reserve de inflatie proberen te beteugelen zonder een recessie te veroorzaken, een delicate taak met weinig ruimte voor fouten.

"De Fed probeert een zeer fijne naald in te rijgen", zei de heer Kroszner, de voormalige Fed-econoom. “Op een gegeven moment breek je de rug van de kameel. Zou dit voldoende zijn om dat te doen? Waarschijnlijk niet, maar wil je dat risico echt nemen?”

Audio geproduceerd door Parin Behrooz.